Kolimacja (geodezja)

Kolimacja – nieprostopadłość osi celowej do poziomej osi obrotu lunety.

Oś obrotu z osią lunety tworzy kąt 90º c, gdzie c jest kolimacją. Średnia z odczytów w dwóch położeniach lunety jest wolna od wpływu kolimacji.

Ponieważ oś celowa wyznacza środek krzyża nitek i środek układu optycznego lunety, który przy różnym ogniskowaniu lunety może się przesunąć, co spowoduje zmianę położenia osi celowej i kolimacji. Dlatego zjawisko kolimacji może mieć zmienny wpływ na pomiar dla krótkich i długich celowych w czasie pomiaru na jednym stanowisku.

Badanie wielkości kolimacji przeprowadza się dla celowych o różnej długości od krótkich (5 m) do długich (100 m i ∞). Dla każdej odległości kolimację wyznacza się w kilku seriach, przy poziomej osi celowej celując na wyraźny punkt. Kolimacja wyraża się wzorem:

${\displaystyle c={\frac {H_{II}-H_{I}\pm 200^{g}}{2}}}$

Zobacz też

• błąd kolimacji

Przypisy